Σε κάθε ηλικία οι κατάλληλες απαγορεύσεις. Πως μπορούν να ασκήσουν οι γονείς μια ήρεμη
και αποτελεσματική εξουσία.1) Η εκπαίδευση γίνεται
με το παράδειγμαΕίναι μάταιο να ελπίζουμε να θέσουμε κανόνες και νόμους που δεν υιοθετούμε εμείς οι ίδιοι. Το παιδί δεν μπορεί να ασπαστεί το μήνυμα «κάνε ότι λέω αλλά μην κάνεις ότι κάνω».2) Η σαφήνεια και η συνέχειαΚανένα παιδί
δεν μπορεί να ακολουθήσει ασαφείς, αμφίσημους κανόνες, πού κυμαίνονται ανάλογα με τη διάθεση του γονέα. Η αμφιθυμία για κανόνες για τους οποίους ο ίδιος ο γονέας δεν νοιώθει σίγουρος γίνεται γρήγορα αντιληπτή. Αν το παιδί καταλάβει ότι ο γονέας δεν είναι αποφασισμένος να τους επιβάλλει, το παιγνίδι έχει χαθεί. Επίσης αυταρχικοί κανόνες που δεν μπορεί λογικά να εξηγηθούν δεν μπορεί να γίνουν σεβαστοί από το παιδί.3) Να είναι σαφής η θέση του καθένα Η εξουσία πρέπει να στηρίζεται στη διαφορά της ηλικίας και των γενεών. Τα παιδιά ακόμη και τα πιο ώριμα δεν είναι ενήλικες σε μικρογραφία. Με το να τους φερόμαστε σαν ίσους, σαν φίλους, να τους εκμυστηρευόμαστε τα μυστικά μας τους προκαλεί άγχος που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Η διαφορά των γενεών τα βοηθάει να δομηθούν.Αυτές οι αρχές ισχύουν όποια και να είναι η ηλικία του παιδιού. Μόνο η φύση των απαγορεύσεων και των κανόνων εξελίσσεται. Δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες, ούτε ίδιες λύσεις για όλους. Κάθε κατάσταση εξατομικεύεται ανάλογα με τις συνθήκες, τον χαρακτήρα του κάθε γονέα και του κάθε παιδιού. Υπάρχουν όμως συχνές καταστάσεις ανάλογα με την ηλικία και πολλές πιθανότητες να τις συναντήσουν οι περισσότεροι γονείς. Στην ηλικία των 7-11 ετώνΤσακώνεται πολύ με τα αδέλφια τουΕίναι σημαντικό για τα παιδιά να ξέρουν ότι οι γονείς δεν συμμετέχουν στους καυγάδες τους. Δύσκολα οι γονείς μπορούν να καταλάβουν ποιος άρχισε πρώτος τον καυγά, ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Με την παρέμβασή τους και κάθε παιδί προσπαθεί να κερδίσει την εύνοιά τους. Είναι προτιμότερο να αφήσουν τα παιδιά να ρυθμίσουν το πρόβλημα μεταξύ τους.Διαλέγει άσχημες παρέεςΥπάρχουν καλοί και κακοί φίλοι; Εάν το παιδί διαλέγει για παρέα
το χειρότερο μαθητή της τάξης, τον πιο άτακτο, εκείνον που δημιουργεί προβλήματα κάτι σημαίνει. Συχνά μ’ αυτό τον τρόπο προσπαθεί να ξεφύγει από την αυστηρότητα των γονέων, από τις υπερβολικές τους απαιτήσεις και να τους στείλει ένα μήνυμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Έχει ανάγκη απόδρασης και διαλέγει ένα φίλο για το παιγνίδι, τις σκανδαλιές και την παράβαση του καθήκοντος.Δεν μαζεύει το τραπέζι και δεν τακτοποιεί το δωμάτιο τουΜπορούμε πολύ καλά να μιλήσουμε σ’ αυτή την ηλικία για το τι σημαίνει κοινωνική ζωή, για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του καθένα, τον επιμερισμό των καθηκόντων. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς να υπάρχουν υποχρεώσεις. Έτσι αν θέλει να κάνει κάποια πράγματα, π.χ. να πάει σινεμά, μπορεί να το κάνει αφού έχει τελειώσει με τις υποχρεώσεις του.
Via
Anna Aslan
και αποτελεσματική εξουσία.1) Η εκπαίδευση γίνεται
με το παράδειγμαΕίναι μάταιο να ελπίζουμε να θέσουμε κανόνες και νόμους που δεν υιοθετούμε εμείς οι ίδιοι. Το παιδί δεν μπορεί να ασπαστεί το μήνυμα «κάνε ότι λέω αλλά μην κάνεις ότι κάνω».2) Η σαφήνεια και η συνέχειαΚανένα παιδί
δεν μπορεί να ακολουθήσει ασαφείς, αμφίσημους κανόνες, πού κυμαίνονται ανάλογα με τη διάθεση του γονέα. Η αμφιθυμία για κανόνες για τους οποίους ο ίδιος ο γονέας δεν νοιώθει σίγουρος γίνεται γρήγορα αντιληπτή. Αν το παιδί καταλάβει ότι ο γονέας δεν είναι αποφασισμένος να τους επιβάλλει, το παιγνίδι έχει χαθεί. Επίσης αυταρχικοί κανόνες που δεν μπορεί λογικά να εξηγηθούν δεν μπορεί να γίνουν σεβαστοί από το παιδί.3) Να είναι σαφής η θέση του καθένα Η εξουσία πρέπει να στηρίζεται στη διαφορά της ηλικίας και των γενεών. Τα παιδιά ακόμη και τα πιο ώριμα δεν είναι ενήλικες σε μικρογραφία. Με το να τους φερόμαστε σαν ίσους, σαν φίλους, να τους εκμυστηρευόμαστε τα μυστικά μας τους προκαλεί άγχος που δεν μπορούν να διαχειριστούν. Η διαφορά των γενεών τα βοηθάει να δομηθούν.Αυτές οι αρχές ισχύουν όποια και να είναι η ηλικία του παιδιού. Μόνο η φύση των απαγορεύσεων και των κανόνων εξελίσσεται. Δεν υπάρχουν γενικοί κανόνες, ούτε ίδιες λύσεις για όλους. Κάθε κατάσταση εξατομικεύεται ανάλογα με τις συνθήκες, τον χαρακτήρα του κάθε γονέα και του κάθε παιδιού. Υπάρχουν όμως συχνές καταστάσεις ανάλογα με την ηλικία και πολλές πιθανότητες να τις συναντήσουν οι περισσότεροι γονείς. Στην ηλικία των 7-11 ετώνΤσακώνεται πολύ με τα αδέλφια τουΕίναι σημαντικό για τα παιδιά να ξέρουν ότι οι γονείς δεν συμμετέχουν στους καυγάδες τους. Δύσκολα οι γονείς μπορούν να καταλάβουν ποιος άρχισε πρώτος τον καυγά, ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Με την παρέμβασή τους και κάθε παιδί προσπαθεί να κερδίσει την εύνοιά τους. Είναι προτιμότερο να αφήσουν τα παιδιά να ρυθμίσουν το πρόβλημα μεταξύ τους.Διαλέγει άσχημες παρέεςΥπάρχουν καλοί και κακοί φίλοι; Εάν το παιδί διαλέγει για παρέα
το χειρότερο μαθητή της τάξης, τον πιο άτακτο, εκείνον που δημιουργεί προβλήματα κάτι σημαίνει. Συχνά μ’ αυτό τον τρόπο προσπαθεί να ξεφύγει από την αυστηρότητα των γονέων, από τις υπερβολικές τους απαιτήσεις και να τους στείλει ένα μήνυμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Έχει ανάγκη απόδρασης και διαλέγει ένα φίλο για το παιγνίδι, τις σκανδαλιές και την παράβαση του καθήκοντος.Δεν μαζεύει το τραπέζι και δεν τακτοποιεί το δωμάτιο τουΜπορούμε πολύ καλά να μιλήσουμε σ’ αυτή την ηλικία για το τι σημαίνει κοινωνική ζωή, για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του καθένα, τον επιμερισμό των καθηκόντων. Το παιδί πρέπει να μάθει ότι δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς να υπάρχουν υποχρεώσεις. Έτσι αν θέλει να κάνει κάποια πράγματα, π.χ. να πάει σινεμά, μπορεί να το κάνει αφού έχει τελειώσει με τις υποχρεώσεις του.
Via
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου